Monday, November 11, 2013

11 November

De dag van krijsende kinderen en een overload aan snoep. Ik was me er al de hele dag, zeg gerust week, op voorbereid.

Ik zag het helemaal voor me. De hele dag lang zijn juffen en meesters door heel Nederland bezig met de kinderen gedeisd houden. Vanavond mogen ze los. Nu nog even de finishing touches op de lampionnen. Voor je het weet zijn die dingen al stuk gewaaid of nat geregend, maar who cares. De lampionnen zijn slechts cover- up voor Sint Maarten. Eigenlijk is het Sint Snoep.

De hele week zijn juffen en meesters bezig geweest met cheesy songteksten in het hoofd van de kinderen te stampen. Nooit vernieuwend, nooit een remix of verrassende beat. Nee, lekker oud-Hollands knus, gezellig en gemoedelijk. Simpel houden en de meeste winst eruit halen: snoep in ruil voor een songtekst.

Ouders bereiden hun kinderen nooit voor op zo'n avond. Nee, ze staan meestal een aantal meter van de stoep vandaan en kijken toe. Ze durven zich sowieso al niet te tonen naast zulke hysterische kinderen. Laat staan hun onbeleefdheid.

Na drie regels zingen houden de kinderen het niet meer vol. Ze zien al de hele tijd een bak snoep voor hun neus. Dat is gewoon chantage! Hier dat snoep! En dus kappen ze het liedje af en graaien ze in de bak. Van mij, mij en ook van mij! Niemand zei dat je meer dan een snoepje mocht pakken, kind. Maar goed, voor dat je dat überhaupt al uit je mond hebt, zijn ze al weer weggerend.

Inmiddels is het al kinderbedtijd. Lieve Maarten heeft me dit jaar gesaved. Geen enkel kind aan de deur.