Friday, September 13, 2013

Simplisme, zorgen en een hoop liefde

Voor hen is het allemaal best zwaar. Ze willen gaan samenwonen, maar het geld daarvoor mist. Dit gebrek geeft een hoop zorgen en vooral meer werkuren. In de bus worden wat te luid de details van het plan besproken. "Je moet vanaf nu al je geld gaan sparen, minimaal 500, want dat moet ik ook en dan kunnen we de borg betalen," zegt zij op een moederlijke manier. Hij reageert wat afwezig. Alsof hij er geen verstand van heeft. Misschien ook wel omdat hij zijn oortjes in heeft. Lang is het stil. Hij slaat zijn arm om haar heen, ze schuift wat dichterbij. Ondanks alles is de liefde nog altijd daar. Het kusje, de warmte en het getekende hartje op het vochtige raam maken alles goed. Al is het maar voor eventjes.

Regen en onbeleefdheid

De temperaturen dalen steeds meer na de zomermaanden. Het niveau van beleefdheid daalt net zo hard mee. De gemiddelde OV-er is helaas op de hoogte van de weersvoorspellingen. Helaas. Die ene spetter blijkt de druppel te zijn die de emmer doet overlopen. We pakken de bus! En laten we het massaal doen! Allemaal prima, de bus nemen is dan ook ieders recht. Mij hoor je dan ook niet. Totdat ik er achter kom dat men zelfs de bus pakt voor slechts een halte. Maar ook een plek reserveren voor hun tas. Waardoor er onnodig veel mensen moeten staan. En omvallen. De bussen zijn propvol, vooral rondom de binnenstad van Utrecht. Ga toch fietsen en stel je niet zo aan. Als ik op een fietsbare afstand woonde, had ik het wel geweten. Dikke, natte smak van Joesje.

Kraakwijf

Kijk, dat chips de perfecte vulling is na een 'super zwaar dagje', is zooo vorige maand. Dat je dit 'favo smaakje' per se moet consumeren in MIJN trein, in MIJN coupe, is niet gewaardeerd, of beter gezegd: niet chill. Met je 'favo limo' erbij, sjonge jonge, bof jij even meid! Samen met je 'vriendinnetje' lullen over je favo's terwijl je heel reizend Nederland bij elkaar kraakt, is niet mijn betekenis van een fijne treinreis zo tegen het weekend aan. Via deze weg wil ik jou en je vriendinnetje bedanken voor het mooie gekraak dat ik zelfs door mijn iPod (volume: maximaal) heen kan horen. En bij deze een krakelachtig weekend toegewenst. Met afkraak-toedels, Joesje.