Vandaag heb ik het gehad. Zelfs mijn koffie wil mijn dag niet goedmaken.
Rot draadloos internet wat ook nooit werkt, no matter hoe vaak ik het reset of opnieuw laad. Rot verwarming, die nooit warm genoeg is waardoor ik ijspegelhanden heb. Rot eindeloze documenten, ik vraag me af hoe veel van jullie ik er nog moet typen en lezen. Rot sokken, die constant afglijden, ook al doe ik ze steeds opnieuw goed. Rot radio, die alleen maar zielige Nederlandse hits draait waar je alleen maar treurig en imbeciel van wordt. Rot tassen, het zal ook nooit gebeuren dat mijn spullen er ook echt inpassen. Rot weer, dat beloofde 15 graden te zijn, maar uiteindelijk toch besloot '11' aan te houden om die eeuwig klagende Nederlanders alvast te laten wennen aan het begrip 'herfst'. Rot muziek, ondertussen kan ik elke referentiële coherentie uit je lyrics halen. Rot earphones, wanneer arriveert mijn pakketje met mijn hoofdtelefoon? Rot timing, waardoor ik elke vrijdag 15 minuten te vroeg bij de bushalte sta. Rot busritjes, waar alleen maar dom wordt gezwetst door de chauffeur. Rot vrouwtjes, die zwaaien naar de bus, iets waarvan ik de clue nog altijd niet snap. Rot hondjes, die de bus vol stinken en aan iedereen ruiken en likken. Rot vrijdag, altijd een afzeikdag.
'Maar meid, hoe gaat het met je?' 'Met mij gaat het lekker! Voel me top, helemaal lekker in m'n velletje! Het weekend komt er weer aan hè, dus mij hoor je niet klagen!'
